او یک ردای بلند و ساده بر تن داشت و همین به من ثابت کرد که همانطور که خودش به موردکای گفته بود این یک جلسه کاملا غیر رسمی برای رسیدن به توافق می باشد او پایه میکروفونی را که در برابرش بود تنظیم کرد و سپس گفت: - آقای بردیک لطفا در دادگاه را قفل کنید. آقای بردیک که یونیفرم بر تن داشت مسئول حفاظت نظم دادگاه بود، او در را قفل کرد و خودش داخل دادگاه پشت به در ایستاد. جایگاه حضار خالی بود و همین یکی دیگر از دلایل غیر رسمی بودن جلسه دادگاه بود منشی جلسه طبق معمول بلافاصله شروع به ثبت تمامی کلماتی کرد که در دادگاه رد و بدل می شد. قاضی گفت: - منشی ام به من اطلاع داده که تمام طرفین دعوی در جلسه حضور دارند. او چنان نگاهی به من انداخت که انگار یک مجرم حرفه ای می باشم. او در ادامه سخنانش افزود:| - هدف این جلسه رسیدن طرفین دعوی به توافق در مورد پرونده دادرسی می باشد. پس از صحبتهای مفصلی که من با وکلای محترم انجام دادم برایم تقریبا محزر شد که جلسه امروز مفید واقع خواهد شد. تا به حال سابقه نداشته که من در مورد توافق بر روی پرونده ای اینقدر سریع اقدام کنم اما از آنجایی که طرفین دعوی به این امر رضایت دادند من نیز موافقت خویش را اعلام کردم اولین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که مذاکرات اولیه در این جلسه کاملا محرمانه می باشد و نباید به خارج درز کند و از همه مهمتر اینکه مطبوعات به هیچ وجه نباید چیزی در این مورد بداند. متوجه شدید؟ او این را گفت و ابتدا به موردکای و سپس به من نگریست و در پی آن بقیه حضار نیز ما را نگریستند دلم می خواست از جایم برخاسته و به همه بگویم که آنها بودند که همه چیز را برای مطبوعات فاش کرده اند. البته خود ما هم به آن دامن زده بودیم، اما اول از همه آنها شروع کردند. پس از تمام شدن صحبت های اولیه قاضی دی آریو منشی دادگاه برگه ای را به ما داد تا زیر آن را امضا کنیم روی برگه نوشته شده بود که باید تمام مذاکرات این جلسه محرمانه باقی بماند نمایندگان شرکت دریک و سویینی مشغول مطالعه آن ورقه بودند هیچ وکیلی تحت چنین فشاری نمی تواند به سرعت تصمیم گرفته و برگه ای را امضا کند، آنها به دنبال راه گریز می گشتند البته نمی شد بر آنها ایراد گرفت زیرا اینگونه تربیت شده بودند. دی اریو که درنگ آنها را دیده بود پرسید: - مشکلی پیش آمده؟ | آنها بلافاصله برگه را امضا کردند و سپس منشی ورقه ها را جمع آوری کرد.