من بهای سنگینی را برای سقوطم از اوج قدرت به حضیض ذلت پرداختم. کبودیها و جراحات بدنم که در اثر تصادف با ماشین ایجاد شده بود تقریبا بهبود یافته بود اما کوفتگی و درد عضلانی در استخوانها و ماهیچه های بدنم هفته ها طول می کشید. به دو دلیل مرتب در حال کاهش وزن بودم. دلیل اول این بود که دیگر نمی توانستم از عهده مخارج رستورانهایی که سابق بر این به آنجا می رفتم برآیم و دلیل دوم این بود که اشتهایم را به کلی از دست داده بودم. تمام پشتم به دلیل خوابیدن در کیسه خواب آن هم بر روی کف اتاق به شدت درد می کرد. می خواستم به خودم ثابت کنم که قادرم بر روی کف اتاق بخوابم اما دیگر شک داشتم که بتوانم به این آزمایش ادامه بدهم. علاوه بر تمام اینها سرم به علت ضربه ای که آن جوان سیاهپوست با پایش به شقیقه ام زده بود درد می کرد با این وجود خیلی خوش شانس بودم که زنده از آن جهنم بیرون آمدم. دوران وحشت و اضطراب دیگر به پایان رسیده بود زیرا مطمئن بودم که پلیس ها تا مدت ها به سراغم نخواهد آمد. سرقت بزرگ اتهامی نبود که بشود به آن خندید، به خصوص اینکه من حقیقتأ گناهکار بودم حداکثر مجازاتی که برایم در نظر می گرفتند ده سال حبس بود اما فعلا مجبور نبودم خودم را با این افکار عذاب بدهم. شنبه صبح خیلی زود قبل از طلوع آفتاب از آپارتمانم بیرون زدم تا هرچه زودتر روزنامه ای بخرم. پس از خرید روزنامه بلافاصله به قهوه فروشی کوچکی که به تازگی نزدیک آپارتمانم در منطقه کارالوما تقاطع خیابان آدامز و مورگان باز شده بود رفتم این قهوه فروشی که بیست و چهار ساعته به مشتریانش سرویس می داد توسط یک خانواده پاکستانی اداره می شد. به محض اینکه به آنجا رسیدم یک لیوان بزرگ قهوه سفارش دادم. سپس روزنامه را گشودم و آنچه را که دنبالش می گشتم بالاخره یافتم. در صفحه دوم روزنامه مترو عکس من که یک سال پیش آنرا به خاطر تکمیل پرونده شغلی ام در شرکت دریک و سویینی به آنجا داده بودم دیده می شد کاملا مشخص بود که همکاران سابق من قصد دارند مرا به طور کامل له کنند. مقاله که از چهار پاراگراف تشکیل شده بود کوتاه و صریح، بدون هیچگونه حاشیه پردازی به اصل قضیه اشاره کرده بود تمامی اطلاعات لازم را شرکت دریک و سویینی در اختیار آنها قرار داده بود اینکه من فارغ التحصیل دانشگاه حقوق دانشگاه ییل بودم و هفت سال برای دریک و سویینی کار کرده و هیچ سوء پیشینه ای هم نداشتم. در مقاله ذکر شده بود که در یک و سویینی با در اختیار داشتن هشتصد وکیل ماهر و با تجربه پنجمین موسسه حقوقی بزرگ در کل ایالات متحده بود و در هشت شهر بزرگ این کشور نیز شعبه داشت. در مقاله هیچ نقل قولی از دیگران به چشم نمی خورد البته اصلا نقل و قول نیازی نبود