نام کتاب: وداع با اسلحه
آواز می خوانند، فقط فلوت زدن ممنوع است. پرسیدم چرا؟ چون که برای دخترها بد است شب نوای فلوت بشنوند. دهاتیها آدم را «دون» صدا میکنند و وقتی آدم با آنها رو به رو می شود کلاه شان را از سر بر می دارند. پدرش هرروز به شکار می رود و در خانه دهاتی ها می ماند و با آنها غذا می خورد. آنها همیشه خوش وقت می شوند. اگر یک خارجی بخواهد شکار بزند، باید گواهی نامه نشان بدهد که هرگز زندانی نشده است. در گران ساسو دیتالیا خرس هست، ولی خیلی دور است. آکویلا شهر قشنگی است. در تابستان، شبها خنک است و چشمه ای در آبروزی هست که زیباترین چشمه ایتالیا است. اما چیزی که زیبا و دلپذیر است، این است که آدم هنگام برگریزان در جنگل های شاه بلوط به شکار برود. پرنده ها همیشه پروارند چون که انگور می خورند و آدم هیچ وقت ناهار با خودش نمی برد، چون که دهاتی ها همیشه خوش وقت می شوند که آدم سر سفره آنها غذا بخورد. پس از مدتی به خواب رفتم.

صفحه 89 از 395