می آن دنبالت. خونهت رو میگیرند. خواهرت رو میگیرند.»
پاسینی گفت: «من عقیده ندارم. با همه که نمی تونند این کار رو بکنند. بذار هرکس از خونه خودش دفاع کنه. بذار هرکس خواهراش رو تو خونه
نگه داره.» |
«دارت می زنند. می آن مجبورت میکنند دوباره سرباز بشی. اما نه تو آمبولانس، تو پیاده نظام.»
همه رو که نمی تونند دار بزنند.» |
مانرا گفت: «به ملت خارجی که نمی تونه آدم رو مجبور کنه سرباز بشه. در اولین جنگ همه فرار می کنند.»
مثل چک ها.»
گمان می کنم نمی دونین تسلیم شدن یعنی چه، اینه که فکر میکنین بد نیست.)
پاسینی گفت: «سرکار، می بینم که میذارین ما حرف بزنیم. پس گوش کنین. هیچ چیزی به بدی جنگ نیست. ما که تو آمبولانس هستیم، اصلا حتی نمی تونیم بفهمیم که جنگ چه قدر بده. مردم وقتی می فهمند جنگ چه قدر بده، دیگه نمیتونن جلوش رو بگیرند، چون دیوونه می شن. بعضی ها هم هستند که هرگز نمی فهمند. بعضی ها هم هستند که از افسراشون می ترسند. با همین ها جنگ راه میندازند.»
می دونم بده، ولی باید تمومش کنیم.» تموم نمیشه. جنگ تمومی نداره.» | «چرا داره.» | پاسینی سرش را تکان داد.
با به دست آوردن پیروزی جنگ به نفع آدم تموم نمیشه. حالا گیرم که ما سن گابریل رو گرفتیم. گیرم کارسو و مونفالکون و تریست رو گرفتیم.