4

ساندی ساوارانو، مردی که لیسی او را با نام کورتیس کالدول میشناخت، بعد از اینکه بسرعت از آپارتمان ایزابل خارج شد، از راه پلکان اضطراری به زیرزمین و از ورودی آنجا بیرون رفت. هر چند کاری مخاطره آمیز بود، گامی آدم مجبور است خطر کند.
او با قدم های سریع خود را به خیابان مدیسون رساند. پوشه ی چرمی زیر بغلش بود. تاکسی گرفت و راهی هتل کوچکی واقع در خیابان بیست و نهم شد. بمحض رسیدن به اتاقش پوشه را روی تخت پرت کرد و مقدار زیادی اسکاچ در لیوان آب ریخت و نصف آن را یک نفس سر کشید و بقیه را جرعه جرعه نوشید این عادتی بود که پس از انجام دادن چنین مأموریت هایی داشت.
در حالی که لیوان اسکاچ را در دست داشت، پوشه را برداشت و روی صندلی نشست. تا آخرین لحظه ی مأموریتش را خوب انجام داده بود. وقتی نگهبان ساختمان به پیرزنی کمک می کرد تا سوار تاکسی شود او وارد شده و بکراست به آپارتمان ایزابل رفته و با کلیدی که داشت در را باز کرده بود. دفعه ی قبل که برای بازدید آپارتمان آمده بود، پس از اینکه لیسی به کتابخانه رفته بود تا با ایزابل حرف بزند، او کلید را از روی میز راهرو برداشته بود.