باشد که بر در زمینه ی فرهنگ مکتوب و فرهنگ کویشی تکیه داشته باشد. در واقع مصالح زبان را در ظرفیتهای خود زبان باید جستوجو کرد، و ظرفیتهای زبان را در حدود و میدان مشخص باید جستوجو کرد؛
اس زبان مکتوب (که پژوهندگان و دانشوران ما کارهای پردامنه و بسیار مهمی انجام دادماند. چاپ شده و نشده) ۲- زبان گربه. و آنچه آمد چیزی جز خطوط کلی نیست و اهل کار و پژوهش می توانند جزئیات و ظرایف آن را بیابند که خواهند یافت و بالطبع روش جامع آن را خواهند نگاشت و به کار در خواهند آورد، چون آنچه من مینویسم فقط برداشت های شخصی است از امکان کاری آرزومندانه آن هم از زمره تأملاتی ست که در زندان داشته ام
٢- زومش عینی چنان که از عنوان مطلب پیداست، این بخش کار اختصاص دارد به واژه یابی در نانگاشته ها، به سخن دیگر واژه یابی در زبان گریه و در گویش های گوناگون زبان فارسی. و از دید من اهمیت و باروری و برآیند آن کمتر نیست از واژه یابی در متون و نگاشته های ادبیات فارسی، چراکه همیشه زندگی زیاتر و غنی تر است از آن پارمهای ثبت شدهی زندگی در برگهای کاغذ که بیشترین شان در خاک پرشرر تاریخ گم و ناپدید شده اند، با نوارهای فیلم و عکس و بنابراین شیفتگان خردمند زبان و ادبیات فارسی، به طور بنین به جانب زبان گویه کشانده خواهند شد؛ چنان که تاکنون نیز افراد به طور پراکنده و با شوق شخصی به جانب آن رفته اند و در حبطهی کار خود، به نسبت زحمتی که کشیده اند، کامیاب هم بوده اند. اما سخن بر سر زبان و فرهنگ بک ملت است و کار یک ملت با دست یک یا چند فرد نمیتواند به بهرهی کامل برسد؛ و به گمان من برای آغاز به چنین کار مهمی جز باباری و همکاری
اس زبان مکتوب (که پژوهندگان و دانشوران ما کارهای پردامنه و بسیار مهمی انجام دادماند. چاپ شده و نشده) ۲- زبان گربه. و آنچه آمد چیزی جز خطوط کلی نیست و اهل کار و پژوهش می توانند جزئیات و ظرایف آن را بیابند که خواهند یافت و بالطبع روش جامع آن را خواهند نگاشت و به کار در خواهند آورد، چون آنچه من مینویسم فقط برداشت های شخصی است از امکان کاری آرزومندانه آن هم از زمره تأملاتی ست که در زندان داشته ام
٢- زومش عینی چنان که از عنوان مطلب پیداست، این بخش کار اختصاص دارد به واژه یابی در نانگاشته ها، به سخن دیگر واژه یابی در زبان گریه و در گویش های گوناگون زبان فارسی. و از دید من اهمیت و باروری و برآیند آن کمتر نیست از واژه یابی در متون و نگاشته های ادبیات فارسی، چراکه همیشه زندگی زیاتر و غنی تر است از آن پارمهای ثبت شدهی زندگی در برگهای کاغذ که بیشترین شان در خاک پرشرر تاریخ گم و ناپدید شده اند، با نوارهای فیلم و عکس و بنابراین شیفتگان خردمند زبان و ادبیات فارسی، به طور بنین به جانب زبان گویه کشانده خواهند شد؛ چنان که تاکنون نیز افراد به طور پراکنده و با شوق شخصی به جانب آن رفته اند و در حبطهی کار خود، به نسبت زحمتی که کشیده اند، کامیاب هم بوده اند. اما سخن بر سر زبان و فرهنگ بک ملت است و کار یک ملت با دست یک یا چند فرد نمیتواند به بهرهی کامل برسد؛ و به گمان من برای آغاز به چنین کار مهمی جز باباری و همکاری