مملکت نوشته شده ولی من آن را خمپر میکنم اما سرانجام رفتارشان تغییر کرده ملایم و حتی می شود گفت دوستانه شده بود. در این میان باید از کسانی که از مسلمانان قدیمی هستند - آخر در این سالهای حکومت اسلامی تازه مسلمان زیاد پیدا شده که غالبأکاسهای داغتر از آن هستند و احتمالا ایمان صادقانه و خردمندانه هم ندارند و در جهت نشر کلیدر پادرمیانی و کوشش بی دریغ و صمیمانه کردند، به نیکی و سنودگی یاد کنم. این مردم خیرخواه و علاقه مند به زبان و ادبیات فارسی و علاقه مند به رمان کلیدرکه در جهت نشر کلیدر تلاش کردند عبارت هستند از بهاء الدین خرمشاهی، دکتر نصرالله پورجوادی، کامران فانی، مهندس معصومی و آقای مسجدجامعی که در این میان بهاء الدین خرمشاهی الحق سنگ تمام گذاشت وقتی به وزارت ارشاد آمد؛ و در وزارت ارشاد من باحسن نیت آقای جواد فریدزاده
خراسانی)، مشاور فرهنگی وزیر ارشاد وقت دکتر خانمی و آقای حسین طوسی (خراسانی مواجه شدم که ممنون هستم. شاید کسانی که این یادداشت را احتمالا خواهند دید، دچار نعجبی توأم با سرکوفت به این فلم بشوند که چرا من از کسانی ممنون هستم که بعد از یک سال بالاخره به کتاب،
کتابی که حاصل عمر و زندگی من است، اجازهی نشر داده اند (!) همینجا باید به آن آیندگان بگویم که هنوز لابد پای نان روی پوست خربزه قرار نگرفته است. پس از این نقطهی مکان و این مقطع زمان به آنها واقعبینی را پیشنهاد و توصیه میکنم و امیدوارم که آنها بتوانند هنر کار کردن و نیز هنر زیستن را در سرزمینی که ایران نام دارد، بیاموزند. باری... من امیدوارم که نیکی و خبرخوامی افرادی چون جواد فریدزاده را هرگر از بالا نبرم و پام این قدمی را که در جهت انتشار کبدر برداشته اند، داشته باشم. همچنین ایشان