نام کتاب: نونِ نوشتن
انسان دوستی اومانیسم برای نویسنده ای که شروع به کار میکند، لازم و خوب است، اما کافی نیست. نویسنده باید از مرحلهی انسان دوستی، بتواند به درک روابط و مضامین حاکم بر انسان و بر جامعه پی ببرد و در بازتاب این روابط و مضامین، در کار خود اعتلاء بیابد.
استنباط کرده ام، نویسندهای همین که مقبول جامعه افتاد، به صورت بادکنکی رنگی، به وسیلهی تبلیغات به آسمان فرستاده می شود. یعنی که سبک میشود و از خاک به هوا نبعید می شود! عکس این هم صادق است. نویسنده، پس از اینکه به هشت سالها رنج و دشواری هویت اجتماعی پیدا کرد، با هر چه نقل که بافته است، به اعماق فرو می افتد. برخی در اعمای شناور و غواصی، برخی در بالای عمق کم و نابود می شوند. پس نویسنده باید بتواند، بار گران زمین را برگردی خود ناب بیاورد. بادبادک ها را به هوا می فرستند نابترکند و میترکند، تو را در اعمای پرتاب می کنند ناگم و نابود شوی، اما شناور اگر در عمق ناب بیاوری، امیدی به گم و نابود نشدنت هستن، غواصی بیاموز و تاب بیاورا تاب بیاور؛ بار گران جهان را بر گردهی بوده حرد تاب بیاور

صفحه 13 از 208