امروز آخرین روز سال هزار و سیصد و شصت و چهار است، بیست و نهم اسفندماه، روز ملی شدن صنعت نفت ایران. به عبارتی می توان بیست و نهم اسفندماه هر سال را، روز معدن هم نامید. روز مردی از مردم ایران که هر از فرنی یکی . در تن چون او ظهور می یابد تا با ندر خود به بابنهماند که می توانیم به خود امیدوار باشیم اگرچه یگانه و در کمال تنهاییاشخصیتی که هر چه در زمان از او بیشتر دور می شویم، درک عمیق تری از او به دست می آوریم. تا پیش از انقلاب و حکومت اسلامی، حذارادت من به عنوان یک فرد ایرانی از او، فوق العاده نبود. اما اکنون در می یابم که مصدق ایران تا چه پایه نیرومند و توانا و ایرانی بوده است؛ هم از این طریق به ندر و بزرگی شخصیت هایی چون مهاتما گاندی، ریلی برانت و نهرو بیشتر پی میبرم چون این مردان همچون جلوه های ملتهای خود توانسته اند روی پایشان بایستند و از حقوق ملتی که نماینده شان بوده اند دفاع کنند. گیرم سود حقوقی که در ایران از ملی شدن نفت به دست آمد، مایهی ورم کردن استبداد شد و صدالبته که مردم این مملکت تقام سخت کوشی مصدق را پرداخته اند و