احساسات عمومی قلعه در شعری که مینی ماس سروده بود و عنوانش را رفیق ناپلئون گذاشته بود، به خوبی منعکس بود :


چشمان نافذت که چو خورشید آسمان
بخشنده تشعشع و گرمی است بر جهان

چون اوفتد به وجودم نگاه آن
در التهاب آیم و گویم بدین زبان

سرچشمه سعادتی و یار بی کسان
غمخوار بی پدران ، حامی زنان
رفیق ناپلئون !

گر ما غنوده ایم به اصطبل روی کاه
گر سیر گشته اشکم ما روز و شب دو گاه

از دولت وجود تو گشته است این چنین
باور ندارد ار کس گو آی و گو ببین

اعطا کننده کیست به ما این همه نعم
بزدوده خاطر همگی را ز هم و غم
رفیق ناپلئون !

گر خوک توله ای به من عطا کند خدا
ز آن پیشتر که فتد راہ روی پا

زان پیشتر که کشد قد به یک وجب