موریل با کمی اشکال آن را خواند و بالاخره گفت : « این ماده می گوید هیچ حیوانی با شمد بر تخت نمی خوابد.»
عجیب بود که کلوور نتوانست به خاطر بیاورد که در ماده چهارم فرمان اسمی از شمد برده شده باشد ولی چون این کلمه بر دیوار ثبت بود لابد چنان بوده باشد و سکوئیلر که بر حسب تصادف با سه سگ از آنجا می گذشت، توانست که قضایا را روشن کند. گفت : «رفقا البته شنیده اید که ما خوکها در حال حاضر روی تختخواب می خوابیم و چرا که نخوابیم ؟ قطعا فکر نمی کنید که قانونی در تحریم تخت وجود دارد؟ تختخواب به طور ساده جایی است که بر آن می خوابند و اگر خوب دقت کنید متوجه می شوید که مشت کاه طویله هم تختخواب است. قانون، استفاده از شمد را که اختراع انسانی است تحریم کرده است و ما شمدها را برداشته ایم و لای پتو میخوابیم. تختها کاملا راحتند اما نه زیاد تر از حدی که ما بعد از کارهای فکری به آن نیازمندیم. رفقا شما مسلما در مقام سلب راحتی از ما نیستید ؟ و قطعا نمی خواهید که ما چنان خسته شویم که از وظایفمان باز بمانیم ؟ و به طور یقین هیچ یک از شما طالب بازگشت جونز نیست ؟ »
حیوانات دوباره در این باره به وی اطمینان دادند و دیگر در مورد خوابیدن خوکها بر تخت سخنی به میان نیامد و حتی وقتی اعلام شد که خوکها از این پس یک ساعت دیرتر از سایر حیوانات از خواب برمی خیزند، کسی اعتراض نکرد. در پاییز حیوانات خسته ولی خوشحال بودند. سال سختی را گذرانده بودند و پس از فروش مقداری یونجه و غله ذخیره غذایی برای زمستان چندان زیاد نبود اما آسیاب بادی همه را جبران می کرد. پس از برداشت خرمن کمی هوا خشک و صاف بود و حیوانات که فکر می کردند حتی یک وجب بالا بردن دیوارهای آسیاب بادی ارزش تحمل هر رنجی را دارد، بیش از پیش زحمت کشیدند.
باکسر حتی شب بیرون می آمد و در روشنایی ماه یکی دو ساعتی از وقت خود را صرف