فرمایش ها، با ورود کالسکه از جا بلند شدند. آقای کالینز سخنرانی غرایی در تشکر از مراحم لیدی کاترین ایراد کرد. سر ویلیام هم کلی دولا راست شد. بعد رفتند. به محض این که از در خانه لیدی کاترین بیرون رفتند، آقای کالینز از الیزابت تقاضا کرد که درباره آنچه در روزینگز دیده است نظر خودش را بگوید، و البته الیزابت محض خاطر شارلوت تا حدودی سنگ تمام گذاشت. اما این تعریف و تمجیدها، با آنکه خلاف میل الیزابت بود، به هیچ وجه به مذاق آقای کالینز خوش نمی آمد و ناقص محسوب می شد. به خاطر همین آقای کالینز دید که باید خودش دست به کار بشود و در مدح سرکار علیه داد سخن بدهد.