درحالی که می کوشیدم به اصل مطلب دست یابم، پرسیدم: نظرتان درباره تصنیف تامس اکویناس چیست؟
- اینجاست
گنج آخر را که با دقت در قاب شیشه ای قرار گرفته بود، پیش آورد. این گنج، صفحه پوسیده قهوه ای رنگی از پوست آهو بود، پر از یادداشتهای موسیقایی عجیب به زبان نا آشنای لاتین. وی با غرور اعلام کرد که:
- این را تقریبا یک سال پیش در ایتالیا یافتم، اما اعتبارش بتازگی ثبت شده است.
- چه طور این کار را کردید؟
- از مطلبی که به لاتین رویش نوشته شده. اینجا آمده است: «این مطلب در چهارمین روز پس از جشن تثلیث مقدس در سال ۱۲۶۵ میلادی توسط تامس، پسر لاندولفو دانشجوی آلبرت نگاشته شده است.»
- این همان تامس آکویناس است؟
دکتر فنکریک سر را به علامت تصدیق تکان داد:
- بی شک، پدرش، کنت لاندولفوی آلوینو بود و در پاریس زیر دست آلبرت کبیر درس می خواند. حتی سال ذکر شده هم به نظر منطقی می آید.
در سال ۱۲۶۵، او کتاب Summa Contra Gentiles را تازه تمام کرده بود. و کتاب Summa Theologica را هنوز شروع نکرده بود. در این زمان او به تصنیف سازی نسبتا ساده ارگ روی آورد.
- این یکی که دست شماست، چه؟
- در واقع سرودی زیباست، کمی شبیه به «شب خاموش». حتی بدون امضای تامس هم یک قطعه زیبای موسیقی است.
- و آیا واقعاً این قدر با ارزش است؟
- قیمت ندارد! مثل این است که نمایشنامه تازه ای از شکسپیر کشف