پرجنب و جوش الهیات بود گوش کردم. آن روزها به تماشای پدرش می نشست که در کلیسایی رو به زوال که سرانجام تبدیل به بزرگراهی شد، ارگ می نواخت. از درگیریهای اولیه و سفرش به اروپا در پی تصنیفهای گمشده ارگ شنیدم و بعد جست و جو در صومعه های قدیمی، شکستهای بی شمار، و فقط چند موفقیت اندک که وی را به جست و جو ترغیب می کرد.
سپس مرا به طبقه بالا برد، به خلوتگاهی که به نظر می رسید روزگاری اتاق خواب اضافی بوده است. یادداشتها، اسناد، و دست نوشته هایی روبه رویم قرار داشت که به نظر می رسید از گاوصندوقی که احتمالا به قدمت محتویاتش بود، در آمده باشند. ده دقیقه هم به شنیدن شرح جزئیات درباره سرودهای گرگوری و به دنبالش کلی اطلاعات در مورد ارگ گذشت.
فنکریک در حالی که دستانش را طوری حرکت می داد که انگار دارد وعظ می کند، گفت:
- احتمالا آواز خود *پن* هم سرآغازش بود. در واقع حدود دویست سال پیش از میلاد مسیح از *هایدرولوس* یا ارگ آبی استفاده می شده است.
اعتراف کردم که: جالب است. همیشه فکر میکردم ارگ در دوره رنسانس اختراع شده است.
- این طور نیست. چهارصد سال پیش از میلاد مسیح در اورشلیم ارگی وجود داشت که صدایش یک مایل آن طرفتر هم شنیده می شد و لازم بود چند نفر آن را بنوازند. مدتی ارگ در کلیساها ممنوع شد، اما شاید باور نکنید در قرن دهم در وینچستر انگلستان ارگی بود با یکصد لوله.