فصل هجدهم

مگ، جان بروک و عمه مارچ

وقتی که در اتاق نشیمن باز شد، مگ و جو، هر دو برخاستند و مرد جوانی که از او سخن می گفتند، روبرویشان ایستاد. او گفت:
- عصر بخیر. آمده ام حال پدرتون رو بپرسم. حقیقتاً امیدوارم که او بعد از مسافرتی طولانی زیاد خسته نشده باشه.
جو گفت:
- او استراحت کرده، اما یقین دارم که دلش می خواد شما رو ببینه. میرم بهش میگم که شما آمده اید.
جان بروک گفت :
- اگر خوابن بیدارشون نکنید.
جو گفت:
- فکر می کنم مشغول مطالعه باشه.
و شتابان از در اتاق بیرون رفت و مگ و جان را باهم تنها گذاشت و اندیشید: «حالا معلوم می شه چه اتفاقی می افته. من اصلا عجله ندارم که به پدر بگم او به اینجا آمده. به اونا فرصت میدم که باهم حرف بزنن