بیایم.»
آبره نونچیکو از او خواست تا روبه رویش بنشیند: هنگامی که طوفان فلاکت باری دریا را زیرو رو می کرد، آن دو بر خلاف عادت به گفتگو تن در دادند. پزشک تصویری هوشمندانه و عالمانه از هاری از بدو پیدایش بشر تا به امروز ارائه داد، او از بهره برداری بدون جریمه، و از عدم کارآیی هزارساله قابلیت های پزشکی که مانع پیشرفت شده اند. صحبت کرد. او نمونه های تأسف باری در این زمینه ارائه داد که از دیرباز این بیماری را با شیطان زدگی و نیز نوع خاصی از جنون و شکل های گوناگون اختلال روحی، اشتباهی گرفته بودند. آنچه که به سپیروا ماریا مربوط می شد بعید به نظرش می رسید که پس از گذشت صدو پنجاه روز هنوز بیمار باشد. آبره نونچیکو در خاتمه گفت: «این خطر وجود دارد که دخترک مثل بسیاری کسان دیگر به خاطر وحشی گری شیطان ستیزی جان خود را از دست بله هیله
جمله آخر به نظر دلاورا بیشتر شبیه اغراق خاص لب قرون وسطایی بود، ولی مخالفتی نکرد، چون این اغراق خیلی خوب با استدلال مذهبی او که دخترک را شیطان زده نمی دانست، مطابقت داشت. او گفت که دانستن به زبان اسپانیایی، پرتغالی و زبانهای مختلف افریقایی توسط سیروا ماریا برخلاف آنچه که در معبله به حساب او نوشته اند، هرگز بار فریب شیطانی ندارد. برای این منظور مدارک متعددی وجود دارد که دخترک به نیروی روحی شایان توجهی مجهز است، ولی هیچ کدام اینها نمی گویند که او ارتباطی با قدرتی غیرطبیعی دارد. حتا نشانه های معینی از به پرواز درآمدن و یا پیشگویی دو پدیده ای که همیشه شاهد همراه قدوسیت به شمار می روند، در دست نیست. با وجود این دلاورا کوشید تا حمایت دیگر برادران صاحب نظر خود در سایر نواحی را به دست